overwin angst gedachtenSoms lopen dingen niet helemaal zoals je zou willen. Ga je skiën, is je kleinste ‘smurfje’ ziek. Maar hé, geeft niks. De eerste 3 dagen is het weer niet heel goed, en ik ben best wel een beetje een mooi weer skiër.

Of loopt het juist zoals ik het eigenlijk wel wil? En wordt het alleen maar beter en mooier naarmate ik meer en meer mijn focus en gedachten daarop richt?

 

 

All is well

Zondag 21 februari schreef ik in mijn journal:

“Jeroen is lekker met Floris de piste op. Ik heb net een sneeuwpop gemaakt en Felix ligt nu lekker in het grote bed. En ik vind het prima om lekker vanuit Oostenrijk rustig te schrijven, wat blogs aan te passen, een paar mailtjes beantwoorden en wat losse eindjes op te pakken. Heerlijk.”

Dat is waarschijnlijk ook omdat ik doe wat ik het liefste doe. En hoe fijn is het dat dit overal vandaan kan. Lang leve the laptop lifestyle 😀

Want weet je, een week lang niet mogen schrijven of creëren, dat kost mij meer energie, dan een week lang ‘verplicht’ niks mogen doen.

Dus kan ik concluderen dat ik eigenlijk van alles het beste wil:

  • optimale ski-omstandigheden (verse sneeuw en een zonnetje)
  • tijd en rust om te schrijven, lezen en te reflecteren
  • goed voor mijn kleine mannetje zorgen (net gauw nog wat yoghurt & vruchtjes gehaald voor als hij WEL wil eten)

Dus alles is perfect.

 

Net als vroeger

We we zitten in een heerlijk hotel. Typisch Oostenrijks. En dat doet mij aan vroeger denken. Ik ging met mijn ouders ook altijd naar Oostenrijk.

Naar Hintertux om precies te zijn. En dan zaten we in het familie hotel ‘Vier Jahres Zeiten’, vlakbij de skilift. Toen een heel bescheiden familie pension. Later een enorm gepimpt en over the top hotel (niks meer aan dus). En we zitten nu wederom op 100 meter van de skilift.

Heerlijk vind ik dat: houten bedden, van die dubbelgevouwen dekbedden. Bij aankomst in de vorm van een hart. Een familiekamer met stapelbed voor de kinderen.

angsten overwinnen blog

Sneeuw, gemütlichkeit, lekker eten, rust en iedereen kan doen wat ‘ie het liefste wil doen.

Life is good in the mountains.

And it keeps getting better and better

Een paar dagen later is alles weer anders. Nog beter!

Floris zit in een skiklasje, Felix is weer beter en speelt lekker bij de crèche. Dus kunnen wij, voor het eerst in jaren, samen lekker gaan skiën en een apfelstrudel delen. Wow, dit is vakantie!

florien laptop lifestyle

Maandagavond had een mooi gesprek gehad met mijn lief over hoe hij met angsten om was gegaan in het verleden. Hij gaf aan dat als je tegen jezelf zegt dat het er niet is en tijdens de angst gewoon blijft zitten, om te leren dat het er daadwerkelijk niet is (behalve in je hoofd), dat je er dan van af kunt komen. En hij had er een mooi voorbeeld bij. Super leerzaam.

Dinsdag ben ik dan ook eerst even alleen gaan skiën, om te kijken hoe het gaat. Omdat ik het toch best wel spannend vond.

“Skiën en knieën is geen goede combinatie”, dacht ik nog.

Dat heb ik blijkbaar vroeger ergens een keer gehoord en ben ik nooit meer vergeten. Een angst gedachte waar je helemaal niks aan hebt.

Welk verhaal vertel jij jezelf?

En deze gedachte kwam nu weer omhoog, omdat ik vorig jaar een knieoperatie heb gehad – een nieuwe kruisband – en ik het blijkbaar spannend vindt om weer op de lange latten te gaan staan.

Het is dan wel met tennissen gebeurd, maar de eerste inscheuring van mijn kruisband is, jawel, 5 jaar geleden tijdens het skiën gebeurd.

Maar ik realiseerde mij ook: het ligt er maar aan welk verhaal je jezelf vertelt.

Want al je angsten beginnen bij een gedachte. En eigenlijk nog eerder. Bij een gebeurtenis, waar je vervolgens een gedachte bij hebt, die een gevoel oproept…wat je gedrag en gevolgen bepaalt.

In mijn geval:

  1. Gebeurtenis: voor het eerst weer skiën
  2. Verhaal/gedachte: „Oh jee, skiën en knieën is geen goede combinatie“
  3. Gevoel: angstig, bezorgd (of zelfs paniek op de piste zelf bij slecht zicht, ijs of papperige sneeuw)
  4. Gedrag: gespannen gaan skiën, verkrampen, zweten, in mijn hoofd doemscenario’s bedenken die zouden kunnen gebeuren (= no f*cking fun!)
  5. Gevolg: gespannen skiën, zonder plezier en met meer kans op vallen of een blessure (door de gespannenheid). En geen fun. Nou ja, zeg. Maar dat wil ik niet, besloot ik van tevoren. VOORDAT ik de piste op ging.

Dus had ik mijzelf even heel anders geprogrammeerd.

Tijd voor een nieuw verhaal met ‘happy thoughts‘.

  1. Gebeurtenis: voor het eerst weer skiën
  2. Verhaal/gedachte: “Leuk, zin in!” en terwijl ik op de piste sta “ He, er komt een angstgedachte langs, dan ga ik nu gewoon de bochten tellen, van 21 tot en met 50. Of verder. Dat geeft meteen een heel lekker ritme. En als ik iets in een ritme doe, dan gaat het altijd veel beter. Alles is oké.”
  3. Gevoel: ontspanning, focus, in the moment, plezier, vol (zelf)vertrouwen, empowered, dankbaar voor mijn lijf
  4. Gedrag: focussen op bochten maken en tellen: een plezierige, ontspannen ervaring creëren. He, daar is bochtje 36, hallo! Totdat ik op een bepaald moment het tellen niet meer nodig had en gewoon blij – met een big smile – de berg af zoefde 😀
  5. Gevolg: vertrouwen in mijn lijf, kunnen en invloed op mijn gedachten & emoties. Veel meer plezier en ontspanning. A general mood lift! JOEHOE!

 

Ik heb op mijn eerste skidag op de piste een video gemaakt. Die ik in eerste instantie voor de ‚Happy Journalers’ in mijn Journaling Facebook groep had gemaakt, maar nu ook met jou deel. In deze video vertel ik je precies hoe ik mij voelde toen ik beneden aan de piste stond.

Angst gedachte wordt overtuiging 

Het skiën deed mij ook denken aan iets dat mijn moeder vroeger altijd zei:

„Op dag 3 gebeuren de meeste ski ongelukken“

Dat had mijn moeder waarschijnlijk ooit eens een keer ergens gelezen en aan ons verteld. En ja, als je iets vaak genoeg denkt – of hoort in mijn geval – dan ga je het vanzelf geloven. Ik betrap mijzelf er steeds vaker op dat ik heel veel overtuigingen van mijn moeder heb overgenomen. Goede, maar ook overtuigingen die mij nu belemmeren.

Dus op mijn 3e ski dag heb ik deze overtuiging ook even lekker de nek omgedraaid. En boy, ik heb geskied als nooit tevoren.

Op deze zogenaamde ongelukkendag was ik juist helemaal ‘into’ het skiën. Ik had eindelijk niet meer allemaal afleidende gedachten in mijn hoofd – over eventuele angst, werk, andere gedachten.

En ik besloot die dag te denken: dag 3 is de beste skidag die er is.

Nou, en dat was ook zo. Ik heb de sterren van de hemel geskied!

En op die dag kwam de gedacht op om mijn superfijne huurskies te kopen. Want ik had ondertussen geleerd van mijn ‚schaatsavontuur’ dat goed materiaal hebben, zeker helpt bij het hebben en behouden van (zelf)vertrouwen.

En in het geval van de schaatsen, had ik alleen mijn ‘gut feeling‘ niet gevolgd en de schaatsen toch niet gekocht. En daar had ik ondertussen van geleerd. En ja, die skies staan nu thuis te pronken in de gang en daar ga ik nog jaren plezier van hebben.

 

Creëer je eigen pad (and f*ck your fear)

 

Ik heb deze vakantie ook regelmatig alleen geskied, iets wat ik jarenlang niet heb gedaan. Omdat ik er onbewust bang voor was. Want wat als ik zou vallen? Die angst is nu dus ook weg, want ik ben het gewoon gaan doen. En hé, we hebben allemaal een mobiele telefoon, dus hulp is altijd in de buurt.

En naarmate de week vorderde, had ik een steeds sterker verlangen om te gaan skiën. Dus ging ik lekker alleen de berg op. En ik vond het heerlijk!

 

Mijn eigen pad kiezen geldt voor alles wat ik doe, dus ook op de berg!

 

Ik weet dat ik snel afgeleid kan zijn door dingen die ik zie, als beelddenker.

Blijkbaar was het al die jaren achter mijn vrienden aan skiën iets dat mij afleidde. Ik lette vooral op hen,  koos daardoor niet echt mijn eigen pad en was niet ‘in the moment‘.

Het aardige is dat ik dit ook zag gebeuren bij onze oudste zoon Floris (5)…

Na 3 dagen in een klasje bij juf Jacobien, kon hij prima een blauwe piste af. Het liefste recht naar beneden.

‚Lekker racen’ noemde hij dat. En toen we verder naar beneden gingen en hem vroegen om achter ons aan te skiën, toen werkte het niet.

Na de lunch – een welverdiende pannenkoek – gingen we nog een paar keer van de blauwe piste racen, wedstrijdje doen enzo. En nog een keer naar beneden.

Steeds weer bleek dat onze bochten niet fijn waren voor hem. Te groot, of in elk geval groter dan die van de juf.

 

Floris werd er zelfs boos om “ jullie maken veel te grote bochten!”

 

Dus toen zeiden we: „Kies dan maar je eigen pad. Doe het maar zoals jij het wilt.“

Nou, ik heb hem nog niet eerder zo snel en soepel een rode piste af zien komen. Hoppa!

Heerlijk om te zien dat de skipiste zowel voor mij als voor Floris één grote metafoor blijkt te zijn.

Het bewees wederom dat je bij jezelf moet blijven en je eigen pad moet kiezen.

En dat je als ouder (leraar of leider) mensen niet moet forceren hetzelfde pad als jij te kiezen.

 

Laat ieder zijn eigen pad kiezen. Dat geeft vertrouwen.

Volgen is in het begin fijn, om de basis te leren.

En wanneer je het gevoel hebt dat je de basis te pakken hebt, dan is er geen andere weg dan jouw eigen weg.

En die vind je op basis van gevoel.

Door te ervaren.

Door te doen wat voor jou werkt.

Door dicht bij je gevoel te blijven.

 

Door je niet gek te laten maken door wat een ander denkt dat het juiste pad is.

Ieder heeft zijn eigen pad.

Of je nu 5 of 40 bent.

Of het om werk, sport of keuzes maken gaat.

 Op welke vlakken in je leven creëer jij je eigen pad nog niet en zou je dichter bij jezelf willen blijven?

 

quote florien van basten batenburg

 

Het mooie van sneeuw is, dat je, als je omkijkt je eigen pad ook nog eens in de sneeuw kunt zien. Een geheel nieuw pad of een pad dat het pad van anderen kruist. En een piste voor je waar je een nieuw pad kunt creëren.

En als het even lastig wordt, dan kun je altijd even tijdelijk het pad van een ander volgen. Zodat je daarna weer vol vertrouwen verder kunt gaan. Omdat je vertrouwen hebt opgebouwd, een positieve ervaring hebt opgedaan en het wel weer alleen durft.

Keuzes die je maakt door bewust naar jezelf te luisteren.

 

En dat kun je elke dag doen.

Ik doe dat door te observeren, te voelen en in mijn journal te schrijven. Zodat ik het terug kan lezen en nieuwe inzichten op kan doen.

Journalen mij heeft mij enorm geholpen om beter naar mijzelf te luisteren, mijn gevoel te volgen en mijn eigen pad te kiezen.

Waardoor mijn leven steeds leuker en makkelijker wordt.

Omdat je je goed voelt en alles goed gaat.

En hierdoor heb ik meer energie, focus, rust en fun!

Pas als je opmerkt wat er is, kun je iets veranderen.

“We can’t change what we don’t notice”

 

Wat wil jij anders in je leven? Reageer onder deze blog. 

 

P.S. tijdens het schrijven en skiën luisterde ik naar Outlines van Mike Mago & Dragonette.

0 reacties

Een reactie versturen

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.